W klasie III  została przeprowadzona lekcja z psychologiem pod tytułem „Jak uczyć się na własnych błędach?”

Mówi się, że błądzić jest rzeczą ludzka oraz, że człowiek uczy się na błędach. Niewątpliwie, uczymy się czegoś przy okazji popełnianych błędów. Pojawia się jednak zasadnicza wątpliwość - czy „na błędach” uczymy się raczej jak je popełniać, czy też jak ich unikać? Rodzi to następne pytania. Po czym jednak poznajemy, że popełniliśmy jakiś błąd? Czy samo popełnienie błędu wystarcza, żeby go rozpoznać, a jego rozpoznanie, aby go naprawić i uniknąć ponownego wystąpienia w przyszłości? Jakie emocje towarzyszą nam, gdy doświadczamy porażek? Proponowane podczas lekcji aktywności miały na celu zapoznanie uczniów z etapami procesu uczenia się na swoich błędach, które zakładają: przyznanie się do błędu; przyjęcie, że błędy są wpisane w postęp; pytanie innych o opinie i przyjmowanie krytyki oraz sporządzenie nowej, ulepszonej strategii działania. Udział w zabawach, prezentacja multimedialna oraz  film  zaproponowany przez Uniwersytet Dzieci pomógł uczniom w zrozumieniu, że mamy prawo  do popełnianie błędów oraz otwartości na przyjmowanie krytyki. Błędy (własne) należy rozpoznawać, akceptować i korygować, lecz nie należy się na nich koncentrować. Koncentrować należy się na własnych sukcesach, „zasobach”, „mocnych stronach”, atutach, okazjach i możliwościach. Bowiem to, na czym się koncentrujemy, rozrasta  i urzeczywistnia się. Nie popełnia błędów tylko ten, kto nic nie robi. Powodzenia!!!