Podczas zajęć z psychologiem podjęliśmy w klasach młodszych rozmowę na temat trudnego czasu jaki obecnie nastał. Co ważne skupiliśmy się na słuchaniu dzieci, uświadomieniu, że nie są z tym same. Daliśmy im przestrzeń do podzielenia się swoimi emocjami, wątpliwościami. Pomocne w tłumaczeniu i uspokajaniu dzieci okazuje się literatura. Nam pomogła czytanka „Jadzi sposób na przemoc”, w której główna bohaterka Jadzia pomaga słabszej koleżance, którą prześladuje kolega. Na koniec stwierdza, że nie wojna prowadzi do zwycięstwa. Często używaliśmy odniesień do sytuacji jakie dzieci znają z życia codziennego. Każdy potrzebuje poczucia bezpieczeństwa. Dziecko, nastolatek, dorośli. To podstawowa potrzeba każdego człowieka, umiejscawiana na samym dole piramidy potrzeb zaraz po potrzebach fizjologicznych. Informacje o wojnie mogą ją znacząco naruszyć. Dlatego tak istotne jest, by szczególnie teraz zatroszczyć się o poczucie bezpieczeństwa. Musimy wspierać dzieci w tym obszarze, opiekując się zarówno sferą poznawczą, poprzez rozmowy i dostarczanie informacji w sposób uwzględniający wiek, wrażliwość i możliwość rozumienia młodych ludzi, jak i sferą emocjonalną, przez udzielanie im wsparcia, dawanie akceptacji dla ich przeżyć i emocji, a także zapewnianie bliskości i życzliwej obecności. Na zakończenie dzieci wykonały laurki z misiami jako symbol solidarności z Ukrainą. Dla rodziców pragnących zagłębić temat i zaprosić dzieci do rozmowy polecam książki „Asiunia” Joanny Papuzińskiej, „Czy wojna jest dla dziewczyn?” Paweł Beręsewicz, „Zaklęcie na w” Michał Rusinek, „Wszystkie moje mamy” Renata Piątkowska „Listy w butelce” Anna Czerwińska – Rydel.