Dzień Babci i Dziadka to szczególny dzień. To dzień, kiedy nie można o nich zapomnieć.  Dlatego też, nasze przedszkolaki i uczniowie klas I-III wraz z wychowawczyniami przygotowali dla dziadków program artystyczny.

Mimo panującego na zewnątrz mrozu, w naszej szkole było ciepło i przyjemnie. Niejednej Babci i Dziadkowi zakręciła się łza w oku. Wnuczęta najpiękniej jak potrafiły dziękowały przybyłym gościom za miłość i poczucie, że są kochane. Po ciepłym powitaniu przez Panią Dyrektor dzieci recytowały wiersze i śpiewały specjalnie przygotowane piosenki, a na zakończenie uroczystości wręczyły samodzielnie wykonane upominki i laurki.  Po występach goście miło spędzili czas przy słodkim poczęstunku.

A, teraz, jak ten czas wciąż leci!
Cieszą się dziećmi swoich dzieci.
I myślą widząc ich gromadkę,
że miło Babcią być i Dziadkiem.
Więc dziś spróbujcie zapamiętać,
Czym są dla Dziadków ich wnuczęta.
I pięknej szansy nie przegapcie:
Kochajcie Dziadków swych i Babcie

Warszawa, 2010-01-13

Drodzy uczniowie Szkoły w Większycach,

Dzięki uprzejmości Waszej Pani Dyrektor i Pani Izy Wageman będę miał przyjemność przyjechać do Was. Cel spotkania, to rozmowa o poezji, książce, procesach wydawniczych (brzmi strasznie, ale może być interesujące) i próba odpowiedzi na pytanie: napisał(a)em wiersz i co mam z tym dalej zrobić… Chciałbym aby nasze spotkanie było dialogiem, stąd moja prośba (propozycja): w krótkim wierszu lub w dwóch trzech zdaniach opiszcie swoje ulubione miejsca. Nie znam Większyc ani ich okolic, a chciałbym, dzięki Waszej wrażliwości (i przez jej pryzmat), poznać je.

Postaram się zrewanżować opisem moich ulubionych miejsc.

Pozdrawiam i do zobaczenia 25 stycznia.

Rafał T. Czachorowski

________________________________________________________

Rafał T. Czachorowski, pisze wiersze i prozę. Urodził się w 1969 roku, w Warszawie.

Tomiki wierszy: "Marzenia senne" (Warszawa 1991), "Taniec Prokreacji" (Warszawa 1994). Zbiór opowiadań: "Rodzaje zagrożeń" (Warszawa 1992).

Antologie i almanachy m.in.: "Wiersze najszczersze" (Warszawa 1990), "Ławka rezerwowych" - almanach poetycki Warszawskiego Klubu Młodej Sztuki, "Anioł z Bojany" - wiersze o Bułgarii, antologia (Warszawa 1999) i "Miasto nowego milenium" - Antologia poezji dzisiejszej Warszawy, debiuty po 1988 (Kielce 2001), „Jest u nas kolumna„ (Warszawa 2009).

W Związku Literatów Polskich od 1995 roku. Obecnie jego wiersze można znaleźć m.in. na http://kawiarka.blogspot.com

Na korytarzu stół przykryty białym obrusem, kropidło, naczynie z wodą święconą, pasyjka i świece.

We wtorek 12 stycznia w naszej szkole  w Poborszowie miały miejsce odwiedziny duszpasterskie. Ksiądz Rudolf Golec, nasz proboszcz i katecheta, udzielił nam błogosławieństwa na nowy 2010 rok poświęcił sale lekcyjne i zgodnie z tradycją poświeconą kredą zapisał na drzwiach klas „C+M+B” oraz datę roczną. Litery nie tyle są, jak zazwyczaj się uważa, skrótem od tradycyjnych imion Trzech Króli, lecz od łacińskiego Christus Mansionem Benedicat (lub polskiego: Chrystus Mieszkanie Błogosławi) o czym dowiedziały się dzieci w czasie kolędy . Wszyscy zebrani otrzymali pamiątkowe obrazki i wspólnym odśpiewaniem kolęd podziękowali za błogosławieństwo.

22 grudnia w naszej szkole Anioły zstąpiły z Nieba obudziły, wiosenne kwiaty, leśne zwierzęta i wraz z królami oraz napotkanymi dziećmi pospieszyły do stajenki oddać pokłon Bożej Dziecinie.

Coroczne przedstawienie jasełkowe to już, jak powszechnie wiadomo, uświęcona tradycja naszej szkoły. Nauczyciele co roku stają przed wyzwaniem wystawienia nowych, wspaniałych i oryginalnych jasełek. A nie jest to takie proste, gdy tematyka – „historia narodzin Jezusa w Betlejem i spiskowanie Heroda”, jest oczywiście niezmienna. Na szczęście już XVIII-wieczna tradycja przyzwalała by do treści przedstawienia przenikały sceny i postaci wywodzące się ze współczesności. Tę swobodę w podejściu do tematu w pełni wykorzystała pani Krystyna Gabor, która dobitnie udowodniła, że ten odwieczny temat można ukazać w nowoczesnej, zabawnej, ale i niepozbawionej refleksji formie. W Jasełkach wzięli udział wszyscy uczniowie klas I, II i III oraz dzieci z oddziału przedszkolnego. Każdy z aktorów mimo tremy starał się wypaść przed zebraną publicznością jak najlepiej. Widać było, że dzieci włożyły dużo pracy w przygotowanie inscenizacji i strojów.