Na czwartych zajęciach z pomocy psychologiczno – pedagogicznej rozmawialiśmy jak dbać o dobry nastrój? Umiejętność dostrzegania dobrych stron i pielęgnowania w sobie dobrych emocji można rozwijać. Praktyka wdzięczności, świętowanie czy planowanie dobrych zdarzeń to ważne narzędzia wspomagające odporność psychiczną, także u dzieci. Na zajęciach uczniowie uczyli się mierzyć własne samopoczucie i poznają proste sposoby na poprawianie sobie nastroju. Porównywali, jak zmienia się ich nastrój po wyciszeniu i przywołaniu miłych wspomnień. Wzięli też udział w trzyczęściowym treningu pozytywności. Najpierw, pracując w grupach, trenowali przywoływanie dobrych myśli. Następnie, w pracy indywidualnej, odnajdywali źródła mocy, tworząc listę rzeczy, które są dla nich "wyzwalaczem" pozytywnych emocji. Trzecia część treningu to zabawa ruchowa pokazująca, jak duży wpływ na nasz nastrój ma aktywność fizyczna oraz muzyka. Wszyscy mamy wpływ na to jak odbieramy rzeczywistość ,ponieważ nastawienie do życia rodzi się w głowie, a pozytywne myślenie można trenować.

W piątek przedszkolaki w grupie „ Misie” rozmawiały na temat emocji, a dokładnie jednej z nich – smutku. Dzieci opowiedziały jakie sytuacje wywołują u nich smutek oraz dowiedziały się jak sobie z nim radzić. Wykonały także kartę pracy „Odczarować smutek misia”. W zagłębieniu tematu pomogła bajka terapeutyczna „Smutne miasto”. Na zakończenie dzieci wykonały taniec, którego celem było zrzucenie smutku i zaproszenie do tańca radości.

W grupie Sówek rozmawialiśmy na temat zachowań trudnych takich jak agresja czy złość. Na początku dzieci dowiedziały się czym różni się złość od agresji i przemocy. Jak sobie poradzić ze złością. Bo to, że ją odczuwamy jest normalne. Dzieci w wieku przedszkolnym odczuwają cały wachlarz emocji jednak nie zawsze potrafią nad nimi zapanować i zareagować w akceptowalny sposób. W lepszym zrozumieniu zagadnienia pomogła nam bajka terapeutyczna o „ Lisku Urwisku” oraz historyjka obrazkowa o chłopcu, który ze względu na inny kolor skóry został obiektem kpin. Najpierw należy kogoś poznać, aby coś o nim powiedzieć. Nie należy kogoś oceniać tylko  po wyglądzie. Każdy zasługuje na to by zostać wysłuchanym i być dobrze traktowanym bez względu na kolor skóry czy wartości, którymi się kieruje. W nagrodę za aktywny udział w spotkaniu dzieci dostały kolorowankę Liska Urwiska, która sprawiła wiele radości.

Trzecie zajęcia z pomocy psychologiczno- pedagogicznej dotyczyły empatii. Dlaczego ziewanie jest zaraźliwe? Czy bycie dla kogoś miłym znaczy to samo, co bycie empatycznym? Umiejętność naśladowania ma wiele wspólnego z wiedzą na temat uczuć innych ludzi. Współodczuwanie z innymi niesie ze sobą pewien ciężar, ale jednocześnie pozwala na nawiązywanie relacji i rozumienie potrzeb innych ludzi. Jak reagować na emocje innych ludzi? Jak je nazywać i jak sobie z nimi radzić? W trakcie zajęć uczniowie wcielili się w role innych osób. Odgadywali ich uczucia, próbowali zrozumieć i wyobrazić sobie siebie na ich miejscu. Nauczyli się także dostrzegać pozytywne cechy u innych ludzi. Obejrzeliśmy krótki film, w którym neurobiolog z Katedry Fizjologii Człowieka i Zwierząt Uniwersytetu Gdańskiego, dr Wojciech Glac opowiedział o tym, która część mózgu odpowiedzialna jest za empatię. Na koniec dzieci napisały kolegom z klasy na karteczkach coś miłego - przyczyni się to do głębszej integracji w klasie, ponieważ empatia i współpraca zawsze idą w parze.

Tematem spotkania były emocje, a konkretnie złość. Czy złość jest nam potrzebna?

W trakcie zajęć uczniowie poznali emocje pozytywne i negatywne. Uświadomili sobie, że złość jest jedną z emocji, tak samo ważną i potrzebną, jak inne uczucia. Poznali przyczyny powstawania złości, podawali przykłady, które sytuację powodują u nich rozdrażnienie czy zdenerwowanie. W trakcie kolejnych zajęć nauczyli rozróżniać agresję od złości. Dzieci rysowały znaki, które były sprzeciwem wobec agresji w szkole. Uczniowie w sposób plastyczny pokazywali, gdzie najczęściej „mieszka” złość w ich ciele, a jednocześnie uczyły się sposobów rozładowania napięcia. W sposób humorystyczny rysowały swojego „potworka złości ” i nadawały mu imię. Bardzo ważnym elementem zajęć była umiejętność mówienia o swoich emocjach. O tym co czujemy, bez obwiniania innych, lecz ze zwróceniem uwagi na konkretne zachowania. Nie wszystkie emocje są pozytywne dlatego przygotowaliśmy dla Was parę wskazówek, które pomogą Wam w uporaniu z nieprzyjemnymi emocjami u Waszych dzieci. Podczas zajęć wspomagaliśmy się filmem Uniwersytet Dzieci „ Czy złość jest zła?”  https://www.youtube.com/watch?v=beenqSbMZoY.