Jak mówić nie? W klasie III tematem zajęć z psychologiem były aspekty związane z asertywnością. Badania pokazują, że około 35% dzieci w wieku szkolnym doświadcza przemocy ze strony rówieśników. Co możemy robić, żeby jej zapobiec? Między innymi wspierać rozwój asertywności i umiejętności stawiania granic przez uczniów. W trakcie zajęć uczniowie wykonali doświadczenie, które pozwoliło im zrozumieć czym jest strefa osobista oraz gdzie się znajduje. Zapoznali się z historiami osób, które mają trudności z ustaleniem granic, a następnie w grupach opracowali rozwiązania, ucząc się przy tym asertywności. Zastanawiali się nad własnymi potrzebami i stworzyli rysunki obrazujące przestrzeń oraz zachowania, które sprawiają, że czują się bezpiecznie i komfortowo. Powstały z nich wspólna galeria, do której będą mogli się odnosić w trosce o relacje w grupie. Uczniowie obejrzeli również miniwykład z Uniwersytetu Dzieci, pokazujący, że nie tylko ludzie, ale również rośliny potrzebują przestrzeni do prawidłowego funkcjonowania. Dla jakości wzajemnych relacji trzeba czasem powiedzieć NIE, żeby sobie samemu powiedzieć TAK.

W klasie II przeprowadziliśmy zajęcia psychologiczne na temat radzenia sobie z niepowodzeniami. Któż z nas lubi emocje towarzyszące popełnianiu błędu? Trudno stwierdzić, że niepowodzenia są czymś miłym, czyż nie? Czy jednak mogą pełnić jakąś pozytywną funkcję? Okazuje się, że błędy i niepowodzenia są koniecznym elementem procesu uczenia się i zdobywania doświadczenia (zarówno u dzieci, jak i u dorosłych). To one pozwalają nam na świadomą analizę zdarzeń i zachowań, a także na wyciąganie wniosków. Na zajęciach uczniowie ćwiczyli precyzję komunikacji i doświadczanych sytuacji niepowodzenia podczas grupowej zabawy. Zastanawiali się nad własnymi doświadczeniami tzw. porażek oraz emocjami, które im wówczas towarzyszą. Wreszcie, w toku głównej aktywności, analizowali złożone sytuacje z różnych obszarów życia. Dzięki temu zadaniu oraz miniwykładowi z platformy Uniwersytet Dzieci poszerzyli swoją wiedzę o edukacyjnej roli procesu popełniania błędów.

W klasie II zostały przeprowadzone zajęcia z psychologiem szkolnym. Tematem zajęć było pojęcie poczucia inności, odrzucenia oraz niezrozumienia. Dzieci poznały dziś świat tych, którzy czasami stoją z boku, gdyż są nieśmiali.  Uczniowie dzięki książce pt. „BAJKOTERAPIA” czyli bajki pomagajki dla małych i dużych uświadomili sobie, że każdy nosi w sobie coś wartościowego, tylko trudno to z pewnych powodów dostrzec. Dzieci odbierają inność zazwyczaj jako coś negatywnego, dlatego powinniśmy zadbać o to, by były otwarte na szeroko rozumianą odmienność, uświadamiając im, jak ważny jest każdy człowiek bez względu na to jak wygląda. Warto pokazać, że równą wartość stanowi to, co nas łączy, jak i to, co nas dzieli. To wspaniałe, że ludzie są tak różnorodni. Każdego cechuje coś, co go wyróżnia i jeśli nie uznajemy tego za cechę pozytywną, zazwyczaj winna jest nasza optyka. Wszystko bowiem da się zmienić w diament… tak jak naszą opowieść o „Rubinku” A. Barcisia.

21 listopada obchodzony jest Światowy Dzień Życzliwości i Pozdrowień. W naszym przedszkolu również uczciliśmy ten dzień. „Sówki” tego dnia rozmawiały na temat cech człowieka życzliwego. Wiedzieliśmy, że dotyczy to miłych, pomocnych, dobrych ludzi. Ważne jest również stosowanie zwrotów grzecznościowych, które stanowią także kodeks życzliwego przedszkolaka. W przypomnieniu tych zwrotów pomogła nam piosenka Małej Orkiestry Dni Naszych pt. "Piosenka bardzo kulturalna". Dzieci wykonały także LAURKI ŻYCZLIWOŚCI, które wręczyły wszystkim pracownikom przedszkola. Przy tej okazji przypomnieliśmy sobie historię Krasnala Życzliwka z Wrocławia, który choć był maleńki miał wielkie i dobre serce. Była to wspaniała nauka życzliwości i koleżeństwa.